Η Φεμινιστική Απεργία είναι
Ταξική – Μεταναστευτική – Τρανσφεμινιστική – Λεσβιακή – Αναπηρική – Αντιρατσιστική – Αντιφασιστική – Διεθνιστική – Για την Εξάλειψη των Φυλακών – Πολιτικά Απείθαρχη – Αντικατασταλτική – Διαγενεακή – Πλουραλιστική
όπως μας έμαθαν οι εξεγερμένες αδερφές μας στη Χιλή
Ταξική
Η πηγή της καταπίεσής μας είναι διπλή: η πατριαρχία και ο καπιταλισμός. Είμαστε γυναίκες και θηλυκότητες της εργατικής τάξης, εργάτριες, άνεργες, επισφαλώς εργαζόμενες. Ξέρουμε ότι ο χώρος της εργασίας είναι χώρος σεξισμού, έμφυλης εκμετάλλευσης, παρενόχλησης και κακοποίησης. Ξέρουμε ότι όσες είμαστε μετανάστριες είμαστε θύματα διπλής εκμετάλλευσης από τα αφεντικά και το κράτος. Ξέρουμε ότι όσες είμαστε τρανς και ανάπηρες θα βιώσουμε διπλό το ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό στους χώρους δουλειάς, αν καταφέρουμε να βρούμε μία δουλειά.
Είναι αυτός ο χώρος που ελαστικοποιεί τις υπάρξεις μας, συνθλίβει τον χρόνο μας, ακυρώνει τη φαντασία μας, αμφισβητεί τις ικανότητες μας στη βάση του φύλου μας, ποτίζει με άγχος τα κύτταρα μας, καταργεί στην πράξη το δικαίωμα στη μητρότητα, μας καταδικάζει στη μαύρη, κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη εργασία. Κόντρα στην καπιταλιστική βία, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στο κεφάλαιο που προκαλούν ασφυξία, εκμεταλλεύονται τα σπίτια και τη γη μας και απειλούν τις ίδιες τις ζωές μας.
Κόντρα στον τεχνητό διαχωρισμό παραγωγικής και αναπαραγωγικής εργασίας, προϊόν της νεωτερικότητας και του καπιταλισμού, που καταδίκασε τις γυναίκες και τις θηλυκότητες στο σπίτι και στην απλήρωτη εργασία για να χτιστεί πάνω στα σώματά μας ο πατριαρχικός καπιταλισμός.
Καμία μόνη της απέναντι στα αφεντικά.
Μεταναστευτική
Οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες αποτελούν αυτή την περίοδο τον πρώτο στόχο της επίθεσης της καπιταλιστικής εθνοπατριαρχίας. Βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες με το φάσμα της έμφυλης βίας. Διωγμένες από χώρες με πόλεμο, συρράξεις, φτώχεια ή/και αυταρχικά καθεστώτα, οι περισσότερες έχουν βιώσει κάποια μορφή έμφυλης κακοποίησης ήδη από τις χώρες καταγωγής τους, είτε πρόκειται για κακοποίηση από το οικογενειακό τους περιβάλλον, είτε για θεσμοθετημένες ή εθιμικές μορφές βαναυσότητας όπως είναι η κλειτοριδεκτομή, είτε για εξαναγκαστικούς γάμους και για τις απαγορεύσεις της ανεξάρτητης ζωής. Διακινδυνεύουν στο ταξίδι τους προς την Ευρώπη να βιαστούν, να χτυπηθούν, να βρεθούν πνιγμένες στο Αιγαίο ή παγωμένες στον Έβρο εξαιτίας της ανάλγητης πολιτικής της Ευρώπης – Φρούριο. Οι επιζώσες στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του ελληνικού κράτους, τραυματισμένες, αποξενωμένες, εκτεθειμένες σε νέους κινδύνους. Γι’ αυτές τις γυναίκες ακόμα και μια απλή επίσκεψη στην τουαλέτα είναι κίνδυνος. Παράλληλα προσβάλλονται συστηματικά και χυδαία από τους δεσμοφύλακες και τους φασίστες. Ζουν εγκλωβισμένες, χωρίς καμία προστασία, χωρίς πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες, με μειωμένη πρόσβαση στο άσυλο και με το δικαίωμα τους να μετακινηθούν στις χώρες που επιθυμούν να έχει ακυρωθεί. Δεν ξεχνάμε τις αδερφές μας που παραμένουν πίσω από τα σύνορα και δέχονται τη βία του ελληνικού κράτους, αυτές που κρατούνται στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη, αυτές που ξεριζώθηκαν πάλι με τις βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων της αστυνομίας, τις μετανάστριες που ζουν και εργάζονται χρόνια στον ελλαδικό χώρο και δεν τους αναγνωρίζονται τα δικαιώματα τους, που είδαν τα παιδιά τους να φτάνουν 18 χρονών χωρίς χαρτιά κι εκείνα, αυτές που καθάρισαν τα σπίτια και όλους τους χώρους δουλειάς στα συνεργεία των μαφιόζων, φρόντισαν τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη, καλλιέργησαν τα χωράφια, με ένα χιλιάρικο την ώρα, με 3 ευρώ την ώρα, χωρίς χαρτιά και άμα θέλεις, τόσα δίνει το αφεντικό στις Αλβανίδες, αν πεις όχι θα πάρει Βουλγάρες, αυτές που βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν στα σπίτια των βορείων προαστίων, αυτές που δεν τους επιτρέπεται να πουν το όνομα του αφεντικού, yes ma’am I am from the Fillipines, αυτές που πουλήθηκαν από σωματέμπορους και εξαναναγκάστηκαν στην πορνεία στα σκυλάδικα της ελληνικής επαρχίας. Αυτές που αγωνίζονται καθημερινά και γίνονται υποκείμενα της ιστορίας.
Σε δρόμους, σε πλατείες και σε γειτονιές, γυναίκες μετανάστριες δεν είστε μοναχές.
Τρανσφεμινιστική
Στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στη Χιλή και αλλού οι φεμινιστικές πλατφόρμες που οργανώνουν την 8η Μάρτη καλούν σε Τρανσφεμινιστική Απεργία.
Γιατί ο φεμινισμός δεν μπορεί παρά να είναι με τις τρανς διεκδικήσεις και δεν μπορεί να βασίζεται σε ψευτοδίπολα. Η βιολογική διάσταση του φύλου δε μπορεί να περιοριστεί στη βάση των γεννητικών οργάνων και των χρωμοσωμάτων. Είμαστε με την τρανς γονεϊκότητα και διεκδικούμε την αναγνώριση σε νομικό, ιατρικό και κοινωνικό επίπεδο της εγκυμοσύνης των τρανς αντρών ως αναπόσπαστο κομμάτι των αναπαραγωγικών μας δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα αξιώνουμε τα δικαιώματα επιμέλειας και γονεϊκής μέριμνας που στερούνται λόγω τρανσφοβικών δικαστικών αποφάσεων. Μαχόμαστε για την αποπαθολογικοποίηση του τρανς βιώματος στην ιατρική και στην ψυχολογία και απαιτούμε από τη δημόσια υγεία να καλύψει πραγματικά τις ανατοποθετήσεις ορμονών και τις επεμβάσεις αναπαραγωγικών οργάνων και μη, στα τρανς άτομα που το επιθυμούν. Ο φεμινισμός αν δεν είναι και τρανσφεμινιστικός δε θα καταφέρει να επιλύσει τις ανισότητες, αντ’ αυτού θα τις διαιωνίσει και θα τις χαρίσει στο υπάρχον καταπιεστικό και εξουσιαστικό σύστημα που δε χάνει την ευκαιρία να τις εκμεταλλευτεί. Ο έμφυλος διαχωρισμός βάσει χρωμοσωμάτων και γεννητικών οργάνων, αποτελεί κύρια προϋπόθεση της καπιταλιστικής παραγωγής ως μηχανισμού διαίρεσης, αντιπερισπασμού και τρομοκράτησης των υποκειμένων εντός και εκτός του ευρύτερου κινήματος. Ως πρώτο βήμα καταδικάζουμε την εκμετάλλευση και τον θάνατο των τρανς σωμάτων. Να αναγκάσουμε αυτούς που αγνοούν το αίμα που χύνεται και τον πόνο που προκαλείται, να μας κοιτούν καθώς καταστρέφουμε την κυριαρχία της πατριαρχικής κρατικής δομής.
Και μαζί να αποκαθηλώσουμε τον μύθο της πατριαρχικής non trans-ετεροκανονικότας.
Λεσβιακή
Οι επιθυμίες μας κατευθύνονται πέρα από την πανταχού παρούσα επιβεβλημένη ετεροφυλοφιλία. Είμαστε λεσβίες, αμφιφυλόφιλες, κουήρ και ό,τι άλλο θέλουμε. Διεκδικούμε το λόγο για το σώμα μας και τη σεξουαλικότητά μας. Η ομοφυλόφιλη καταπίεση και η αποσιώπηση των λεσβιακών επιθυμιών και ταυτοτήτων αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της έμφυλης καταπίεσης. Η σεξουαλική απελευθέρωση είναι για εμάς ένα ακόμη βήμα προς τη χειραφέτησή μας και μία κατάκτηση προς την επικράτηση της επιθυμίας σε βάρος της καταστολής ενός κράτους που μας φαντασιώνεται μανάδες αποκομμένες από την απόλαυση του έρωτα. Όπως μας έμαθαν οι λεσβίες φεμινίστριες της δεκαετίας του ’80, η λεσβία δεν είναι μόνο σεξουαλική αλλά και πολιτική κατηγορία. Μέσα από μια λεσβιακή φεμινιστική πολιτική στεκόμαστε ταυτόχρονα απέναντι σε πατριαρχία και ετεροκανονικότητα.
Τσούλες Τρανς Λεσβίες Ιέρειες του Αίσχους Είμαστε Περήφανα η Ντροπή του Έθνους!
Αναπηρική
Ενώνουμε τις φωνές μας με τις ανάπηρες γυναίκες και άτομα ενάντια στα στερεότυπα και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Ξέρουμε ότι η καταπίεση που βιώνουν είναι πολλαπλή, ως ανάπηρες/οι και ως θηλυκότητες. Ξέρουμε ότι δεν τους αναγνωρίζεται καν το φύλο, δεν έχουν δικαίωμα στη σεξουαλικότητα, το σώμα τους δεν μπορεί να είναι πεδίο επιθυμίας στη μισαναπηρική κοινωνία. Ξέρουμε ότι το κρατικό μοντέλο διαχείρισης των ανάπηρων είναι η βαρβαρότητα του ιδρυματισμού που σημαίνει αποανθρωποποίηση και ισοπέδωση της προσωπικότητας, ο διαχωρισμός σε ειδικά σχολεία, ειδικές παιδικές χαρές, ειδικές δουλειές, “ειδικές ανάγκες” και η απομόνωση στο σπίτι. Για εμάς η βλάβη δεν είναι μειονεξία, είναι διαφορετική σωματική ή νοητική τυπολογία με αποσιωπημένο πλούτο και δυναμική. Διεκδικούμε μαζί τους ανάπηρους/ες έναν κόσμο χωρίς ιδρύματα και απαξίωση. Χτίζουμε μαζί τους, σήμερα, δομές συμπερίληψης που θα μπορούμε όλα να αναπνεύσουμε.
Ενάντια στο μύθο της αναπηρικής δυστυχίας!
Η κανονικότητά σας μας αφαιρεί το οξυγόνο.
Αντιρατσιστική
Ο ρατσισμός, ως ιδεολογία σύμφυτη με τον εθνικισμό και τον φασισμό, είναι η στρατηγική της βιοπολιτικής που ταξινομεί και αξιολογεί τα σώματά μας ως “σώματα δίχως σημασία” και τις ζωές μας ως “ανάξιες να βιωθούν”. Είναι η ηγεμονία της λευκής, αρτιμελούς, straight τοξικής αρρενωπότητας που πλήττει οτιδήποτε δεν εφάπτεται στη νόρμα της. Είναι η ρίζα ομοφοβίας, τρανσφοβίας, μισαναπηρισμού, φυλετικών διακρίσεων, ισλαμοφοβίας, εγκλημάτων μίσους. Ως θηλυκότητες έχουμε βιώσει ρατσισμό, έχουμε δει τ’ αδέρφια μας – ΛΟΑΤΚΙΑ, μετανάστριες, πρόσφυγες, ανάπηρους/ες- να φοβούνται, να προσβάλλονται, να βασανίζονται, να εξοντώνονται από τον θεσμικό ρατσισμό του ελληνικού κράτους και από τους μάτσο ρατσιστές της διπλανής πόρτας. Θυμόμαστε τη Zackie Oh, τις τρεις δολοφονημένες προσφύγισσες στον Έβρο, τον Σαχζάτ Λουκμάν, τις αδερφές μας και τα αδέρφια μας που δολοφονήθηκαν βάναυσα. Τις κουβαλάμε μαζί μας. Αγωνιζόμαστε για τη μνήμη τους. Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κλειστά σύνορα, τείχη, στρατόπεδα συγκέντρωσης, κοινωνικό αποκλεισμό και στιγματισμό.
Αυτό το συρματόπλεγμα που σφίγγει πάνω στα κορμιά μας, θα το σπάσουμε.
Αντιφασιστική
Τα σώματα μας, σώματα γυναικών, θηλυκοτήτων, ΛΟΑΤΚΙ+ υποκειμένων, προσφυγισσών και μεταναστ(ρι)ών, ανάπηρων, φτωχών, άστεγων, σεξεργατριών και ψυχικά ασθενών, μπορεί να είναι ο στόχος των φασιστών, μα είναι και η ασπίδα μας στον αγώνα ενάντιά τους. Τα σώματα που αξιολογούνται χωρίς σημασία στο φαντασιακό του φασισμού, τα σώματά μας, θα είναι αυτά που θα τον τσακίσουν. Και τώρα που τα ποντίκια του φασισμού βγήκαν περήφανα από τις τρύπες τους και ετοιμάζονται για νέους πολέμους και σφαγές με τις ευλογίες και την κάλυψη του ελληνικού κράτους και της ευρωπαϊκής ένωσης, που η ματσίλα ξεχειλίζει στους δρόμους της εθνικής ομοψυχίας, εμείς φωνάζουμε πιο δυνατά, μίσος ταξικό και έμφυλο ξεφτίλες πατριώτες στην εθνική ενότητα είμαστε προδότρες.
Δεν ξεχνάμε τις αδερφές μας και τα αδέρφια μας που δολοφονήθηκαν από χέρια φασιστών.
Διεθνιστική
Για εμάς ο φεμινισμός υπερβαίνει εθνικές διαφορές και συναντιέται πάνω στην κοινή βιωμένη καταπίεση και εκμετάλλευση της υπαγωγής του θηλυκού στο αρσενικό, όπως αυτή πηγάζει και αναπαράγεται από την καπιταλιστική εθνοπατριαρχία. Ο φεμινισμός μας δεν γνωρίζει σύνορα. Στεκόμαστε μαζί με τις αδελφές μας που εξεγείρονται από την Χιλή ως το Ιράκ.
Το νου σου πατριάρχη και καπιταλιστή, φεμινισμοί τραντάζουνε ολάκερη τη γη!
Αντικατασταλτική και Πολιτικά Απείθαρχη
Η καταστολή είναι η ωμή τιμωρητική όψη της κρατικής εξουσίας, αυτή που καθρεφτίζει εναργέστερα την αποκρουστικότητά της, αυτή που επιδιώκει με γκλοπ και χημικά να τσακίσει την απειθαρχία μας. Είναι κομμάτι της ιστορικής μας μνήμης αλλά και της καθημερινότητάς μας. Τα χτυπήματα στις διαδηλώσεις, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις φοιτητριών, τα ξεγυμνώματα και οι εικονικοί βιασμοί θηλυκοτήτων και αγωνιστών, οι σεξιστικές απειλές και τα παραβιαστικά βλέμματα των μπάτσων είναι οι τεχνικές πειθάρχησης που δοκιμάζονται στα σώματα μας. Τα σώματά μας, όμως, είναι τα δικά μας οδοφράγματα. Αγωνιζόμαστε μαζί με τα υπόλοιπα καταπιεσμένα υποκείμενα ενάντια στην αστυνομική βία και την καταστολή.
Δε θα συμβιβαστούμε με τη μ(π)ατσίλα και τη χακί κανονικότητα.
Θα παραμείνουμε πολιτικά απείθαρχες σε κάθε κρατική εξουσία, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από θεσμούς, δομές και κυβερνήσεις, τους παραγωγούς της έμφυλης, φυλετικής και ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Αγώνας ταξικός και φεμινιστικός είναι η απάντηση από εδώ και μπρος!
Για την Εξάλειψη των Φυλακών
Οι φυλακές είναι χώροι που τσακίζουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Δεν έχουν κανένα σωφρονιστικό χαρακτήρα, παρά μόνο εκδικητικό. Είναι τόποι βασανισμού με ταξικό, φυλετικό και έμφυλο πρόσημο. Μέσα σ’ αυτές χιλιάδες γυναίκες – πολλές από την οποίες έχουν υποστεί έμφυλη βία ή κακοποίηση – διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, εκτεθειμένες διαρκώς στην εξουσία των σύγχρονων ανθρωποφυλάκων και σε εξευτελιστικές μεθόδους μεταχείρισης. Τα τρανς υποκείμενα εγκλείονται σε ιδρύματα αντίθετα ως προς την έμφυλη ταυτότητα τους, αντιμετωπίζοντας τη βίαιη αμφισβήτηση των επιλογών τους αλλά και πολλούς κινδύνους. Μέχρι η εξάλειψή τους να γίνει πραγματικότητα, διεκδικούμε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, εκπαιδευτικές άδειες, τακτικές και μακρόχρονες άδειες, μικρότερες ποινές και εναλλακτική έκτιση, κανένα παιδί στη φυλακή, αποφυλάκιση όλων των μανάδων με ανήλικα παιδιά, αποφυλάκιση των τοξικοεξαρτημένων ατόμων και ένταξη τους σε θεραπευτικά προγράμματα, απελευθέρωση των γυναικών που κρατούνται γιατί αμύνθηκαν στην έμφυλη βία, μετακίνηση των τρανς γυναικών από τις αντρικές φυλακές. Είμαστε μαζί με τις εξεγερμένες και τους εξεγερμένους στις φυλακές, δίπλα τους στους αγώνες τους για δικαιοσύνη. Δεν ξεχνάμε την Κατερίνα Γκουλιώνη και όλες τις αδερφές μας που βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από το κράτος και τους ανθρωποφύλακες μέσα στις φυλακές.
Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά!
Ο μεγαλύτερος χορός θα στηθεί πάνω στα ερείπια τους.
Διαγενεακή
Για τις γιαγιάδες μας, για τις μανάδες μας, για τις αδελφές μας, για σένα και για μένα. Γιατί δεν ξεχνάμε τους μεγαλειώδεις αγώνες επαναστατικών και μαχητικών φεμινισμών σε κάθε εποχή και σε κάθε μήκος και πλάτος ενάντια στην μισογυνιστική αντίδραση βίας στις κατακτήσεις της γυναικείας και λοατκι+ ανεξαρτησίας. Γιατί θέλουμε να αντλήσουμε από την μνήμη εμπνεόμενες/α από τους αγώνες των υφαντριών και των εργατριών, των γυναικών του ‘40, των φεμινιστριών του ‘60 και του ‘80, γιατί τις κουβαλάμε μέσα μας και τις έχουμε πλάι μας σήμερα, γιατί σκάβουμε να βρούμε την αποσιωποιημένη ιστορία μας, τον πρωτοπόρο ρόλο των γυναικών σε ιστορικά κοινωνικά κινήματα, την φροντίδα που έκανε τον κόσμο να γυρνάει μέσα στα σπίτια, πάνω από κατσαρόλες και παιδικά κεφάλια.
Γιατί δεν ήμασταν και δεν είμαστε υστερικές αλλά ιστορικές.
Πλουραλιστική
Η διαθεματικότητα απορρίπτει την ιδέα της κεντρικής ή πρωταρχικής καταπίεσης. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι όλες οι μορφές καταπίεσης αλληλοεπικαλύπτονται, (ανά)παράγονται και συγκροτούν αμοιβαία η μία την άλλη. Σε δομικό και θεσμικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία πρέπει να είναι αγώνας τρανσφεμινιστικός, ταξικός, λεσβιακός, αντιρατσιστικός, αντιφασιστικός, πολιτικά απείθαρχος, αντικατασταλτικός, πλουραλιστικός, διαγενεακός, μεταναστευτικός, διεθνιστικός, αντιφασιστικός, ενάντια στον ετεροσεξισμό, τον καπιταλισμό και ενάντια στις φυλακές. Επιλέγουμε ως φεμινίστριες, φεμινιστά και φεμινιστές μέσω της ανάλυσης μας να μην επικεντρωνόμαστε σε μια θεματική.
Άλλωστε τι νόημα έχει μια εξέγερση αν αφήσει πίσω κάποιες, κάποια, κάποιους από εμάς;
https://www.facebook.com/esradogan13/posts/3730969626943006
#SmashPatriarchyAndCapitalism #United #ΚαμίαΑνοχή #8Μ2020 #FeministStrike